به گزارش خبرگزاری ایمنا، در حالی که شورای امنیت سازمان ملل شامگاه چهارشنبه با اجماع کم‌سابقه کشورهای عضو، پیش‌نویس قطعنامه‌ای را برای آتش‌بس فوری، بدون قید و شرط و دائمی در غزه و آزادی تمامی اسرا مورد بررسی قرار داد، تنها یک کشور مانع تحقق صلح شد: ایالات متحده آمریکا.
از میان ۱۵ عضو شورای امنیت، ۱۴ کشور رأی مثبت دادند و هیچ‌کس رأی ممتنع نداد، اما ایالات متحده، در اقدامی که معنایی جز حمایت مستقیم از تداوم جنایات رژیم صهیونیستی ندارد، این قطعنامه را وتو کرد.
آمریکا بار دیگر با استفاده از حق وتو به عنوان ابزار سرکوب اراده جهانی، نشان داد که نه تنها در برابر کشتار غیرنظامیان، کودکان و زنان بی‌دفاع در غزه بی‌تفاوت است، بلکه با این اقدام در عمل چراغ سبز به ادامه نسل‌کشی آشکار در این منطقه نشان داده است.
این وتو در شرایطی صورت گرفت که غزه همچنان زیر آتش بمباران‌ها است، بیمارستان‌ها ویران شده‌اند و مردم در محاصره‌ی کامل، از دسترسی به ابتدایی‌ترین نیازهای انسانی محروم‌اند.
آیا دیگر کسی تردید دارد که آمریکا شریک جنایات جنگی در غزه است؟ وتوی این قطعنامه، سندی دیگر بود بر نفاق حقوق بشر محورِ آمریکایی که وقتی پای منافع تل‌آویو در میان است، حتی خون هزاران کودک فلسطینی هم بی‌اهمیت می‌شود.
تقدیر از شریک جرم
پس از وتوی مفتضحانه آمریکا علیه قطعنامه آتش‌بس فوری در غزه، دفتر نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی در بیانیه‌ای رسمی، لب به تشکر از شریک خود در کشتار گشود و نوشت: «از ایالات متحده آمریکا بابت حمایت و ایستادگی‌اش در کنار ما تشکر می‌کنیم.»
در ادامه این بیانیه که از سوی خبرگزاری فلسطینی «شهاب» منتشر شد، با لحنی پیروزمندانه آمده است: «آمریکا بار دیگر به دشمنان ما نشان داد که میان ما اختلافی نیست»، اعترافی صریح از زبان خود اشغالگران به وحدت استراتژیک با حامی اصلی جنایات‌شان در خاک فلسطین.
اما آنچه این بیانیه را به نماد وقاحت مدرن بدل می‌کند، فراز بعدی آن است؛ جایی که از 《جهان متمدن》 خواسته شده برای آزادی فوری و بدون قید و شرط زندانیان صهیونیست اقدام کند؛ گویی قربانی و جلاد، جایشان عوض شده و جهان باید به جای توقف خون‌ریزی، برای آزادی سربازان اشغالگر دلسوزی کند.
در ادامه، یسرائیل کاتس، وزیر خارجه این رژیم کودک‌کش، با وقاحتی مشابه، از وتوی آمریکا تمجید کرد و گفت: «از واشنگتن بابت استفاده از وتو علیه این قطعنامه یک‌جانبه تشکر می‌کنیم.» قطعنامه‌ای که خواستار پایان دادن به محاصره، بمباران، و کشتار جمعی بود، از نگاه این مقام صهیونیست، تهدیدی برای امنیت است!
کاتس در ادامه مدعی شد که این قطعنامه می‌توانست به «تقویت حماس» منجر شود و تلاش‌های آمریکا برای توافق تبادل اسرا را تضعیف کند — گویی آتش‌بس، کمک‌رسانی و نجات جان هزاران غیرنظامی، مزاحم برنامه‌ریزی برای نجات سربازان متجاوز است.
این اظهارات، چهره واقعی ائتلاف جنایتکاران را شفاف‌تر از همیشه ترسیم می‌کند: در جبهه‌ای، تل‌آویو با بمب‌افکن و خاک‌ریز؛ در جبهه‌ی دیگر، واشنگتن با وتو و حق انحصاری برای لگدمال کردن عدالت. این اتحاد، دیگر پوشیده نیست؛ خودشان با صدای بلند گفته‌اند: «میان ما اختلافی نیست.»
آمریکا، حامی جنایات بدون مرز
در پی این اقدام ننگین، جنبش مقاومت اسلامی حماس با صدور بیانیه‌ای اعلام کرد: وتوی آمریکا، چیزی جز حمایت کورکورانه از رژیم اشغالگر نیست؛ حمایتی که آشکارا پشت‌گرمی به جنایت علیه بشریت در غزه محسوب می‌شود. حماس، این موضع‌گیری متکبرانه آمریکا را دهن‌کجی به اجماع جهانی و بی‌اعتنایی کامل به حقوق بین‌الملل دانست.
در بیانیه حماس آمده است: این وتو، در عمل به نتانیاهوی تحت تعقیب دادگاه کیفری بین‌المللی این پیام را می‌دهد که می‌تواند بی‌هراس از پاسخگویی، نسل‌کشی را ادامه دهد؛ چرا که آمریکا، نقش وکیل مدافعِ جنایت را به عهده گرفته است.
در ادامه، این جنبش تأکید کرد: سخنان نماینده آمریکا در نشست شورای امنیت، تنها ادامه سیاست‌های فریب، تحریف واقعیت و انکار حقوق مشروع ملت فلسطین است. از سوی دیگر، شکست شورای امنیت در توقف جنگ، شکست یک نظام بین‌المللی است که از درون پوسیده و اسیر اراده قلدرها شده است.
حماس با لحنی هشدارآمیز، خواستار اقدام فوری جامعه جهانی برای جلوگیری از سقوط اخلاقی و انسانی ساختار سیاسی بین‌الملل شد؛ ساختاری که ظاهراً فقط برای محکوم کردن ضعیفان فعال است و مقابل جنایتکاران، با سکوتی سنگین و خفت‌بار مواجه می‌شود.
در همین حال، جنبش جهاد اسلامی فلسطین نیز اعلام کرد: وتوی آمریکا، نشان داد که واشنگتن نه تنها حامی رژیم صهیونیستی، بلکه شریک کامل جنایت‌هایش است. حمایت از کابینه‌ی جنگ‌طلب و جنایتکار نتانیاهو، تنها نتیجه‌ای دارد: تشدید قتل‌عام غیرنظامیان بی‌گناه.
آمریکا، شریک اول قتل‌عام
جبهه مردمی آزادی فلسطین نیز این اقدام را به صراحت پوششی برای ادامه‌ی نسل‌کشی دانست؛ مهر تأییدی بر آنچه در سکوت و تاریکی می‌گذرد، اما خونش از دیوارهای سازمان ملل بالا رفته است.
در همین رابطه، دفتر رسانه‌ای دولت فلسطین در غزه نیز در بیانیه‌ای اعلام کرد: استفاده آمریکا از حق وتو، در عمل جان تازه‌ای به ماشین کشتار رژیم صهیونیستی داده و مانعی است در مسیر رساندن کمک‌های حیاتی به مردم گرسنه، زخمی و بی‌پناه.
وقتی سازمان ملل با ۱۴ رأی مثبت نتواند جلوی ریخته شدن خون را بگیرد، و یک وتوی آمریکا، راه جنایت را هموارتر کند، دیگر نمی‌توان به دیپلماسی چشم داشت. باید پرسید: در جهانی که کودکان غزه در آن بی‌صدا پرپر می‌شوند، چه کسی سزاوار محاکمه است؟
